اضلال (قرآن)اضلال و گمراه ساختن دیگر انسان‌ها امری مذموم و ناپسند است. در این مقاله آیات مرتبط با اضلال معرفی می‌شوند. ۱ - بازگشت اثر اضلالبازگشت اثر سوء گمراهگرى، به گمراهگر: ۱. «وَدَّتْ طائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ لَوْ يُضِلُّونَكُمْ وَ ما يُضِلُّونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَ ما يَشْعُرُونَ؛جمعى از اهل کتاب از یهود)، دوست داشتند و آرزو مى‌كردند شما را گمراه كنند؛ در حالى كه گمراه نمى‌كنند مگر خودشان را، و نمى‌فهمند!» ۲. «وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ رَحْمَتُهُ لَهَمَّتْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ أَنْ يُضِلُّوكَ وَ ما يُضِلُّونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَ ما يَضُرُّونَكَ مِنْ شَيْ‌ءٍ ...؛اگر فضل و رحمت خدا شامل حال تو نبود، گروهى از آنان تصميم داشتند تو را گمراه كنند؛ امّا جز خودشان را گمراه نمى‌كنند؛ وهيچ‌گونه زيانى به تو نمى‌رسانند. خداوند، كتاب و حكمت را بر تو نازل كرد؛ و آنچه را نمى‌دانستى، به تو آموخت؛ و فضل خدا بر تو همواره بزرگ بوده است.» ۲ - عناوین مرتبطآثار اضلال (قرآن)، اصرار بر اضلال (قرآن)، تبرئه از اضلال (قرآن)، سنت اضلال (قرآن)، عوامل اضلال (قرآن)، اضلال‌گران (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۹، ص۵۲، برگرفته از مقاله «اضلال». رده‌های این صفحه : ضلالت | موضوعات قرآنی
|